foto by Alenka ???

Barnum & Roeselare

In de komende maanden zullen wij grasduinen in de geschiedenis van onze wijk. Wij hopen op basis van verschillende historische bronnen, zijnde geschreven bronnen, zowel niet-verhalende, zoals archieven, als verhalende (kronieken en brieven) alles in kaart te kunnen brengen. 

Verder zullen wij proberen de plaats van het circus in de wijk, in kaart te brengen (hoogstwaarschijnlijk ter hoogte van de nummers 145, 147, 151, 153, 155, 157 en 159, 161, 163, alhoewel dit nog niet bevestigd kon worden). 

Enkele bronnen bevestigen dat het Stadsbestuur van Roeselare en James Bailey een overeenkomst afsloten over de beschikking van de weilanden in het begin van 1901. 

                                                    ******

CIRCUS GAF NAAM AAN WIJK
Dinsdag 13 november 2001
Auteur: door Dhr. Bart CRABBE
 
De wijk tussen de Stationsdreef en de Handelstraat noemen ze in Roeselare in de volksmond ,,Barnum''. Weinigen kennen de oorsprong van deze benaming. Vandaag net een eeuw  geleden kwam het wereldberoemde spektakelcircus Barnum&Bailey naar de stad en sloeg de tenten op, op wat toen nog een moerasgebied was
 
De landerijen tussen de spoorweg en de Handelstraat waren in die tijd eigendom van de familie Dewilde. Zij bewoonden het onlangs gesloopte kasteeltje in de Stationsdreef. De wijk heette toen De Kouters en bestond uit weilanden en boomgaarden.
 
In het kader van de eeuwfeesten was het Amerikaanse circus Bailey in België neergestreken. Vanuit Antwerpen trok het via Aalst, Gent en Ieper naar Roeselare. Op 13 november arriveerde het circus per spoor. Vier dagen daarvoor had het café op de hoek van de ,,Avenue de la Gare'' en de Zijstraat al een nieuw uithangbord aangebracht met Café Barnum erop.
 
Rariteiten
The Greatest Show on Earth stond er op de Barnumaffiche en de Barnumreclame kon van start gaan. De opbouw van het circus trok veel nieuwsgierigen. Olifanten trokken de spoorwagons door de modder naar het circusterrein tussen de Stokerijstraat en het kasteeltje Dewilde. Daar verrezen drie tenten van elk vijfduizend vierkante meter groot. De Stationsdreef werd voor de gelegenheid elektrisch verlicht. De stoommachine van Barnum leverde de energie.
 
De duizenden fabrieksarbeiders uit de vele weverijen en spinnerijen kwamen naar het rariteitencircus kijken. De dikste man ter wereld, de hondmens, de witte neger en Moris met zijn rekbare huid traden op tussen leeuwen- en berenacts. Rond het circus kon men in standjes informatie krijgen en zelfs tickets kopen voor een transatlantische boottocht naar het beloofde land Amerika. Veel streekgenoten bestelden toen hun emigratiekaartje.
 
Na drie dagen trok Barnum verder. De zompige weiden bleven achter en waren voorbestemd om als fabrieksterrein te dienen. Dewilde sprak echter le beau monde van de stad aan om langs de Statiestraat kleine paleisjes te bouwen. Het feit om vanop het terras de stoomtreinen te zien, was toen nog een aardig verkoopargument. Zijn opzet slaagde en Barnum, zoals de wijk bleef genoemd worden, werd de sjiekste buurt van de stad.
 
De komst van Hotel des Sports, met de prestigieuze tennisvelden die op zondag zelfs de Brusselaars lokten, zorgde ervoor dat heel wat rijke lui zich in Roeselare kwam vestigen. Er kwam een knechtenschooltje in '20 en in '35 richtte de superior van 't college er het eerste meisjeslyceum van het land op. Die school nam dit jaar trouwens officieel de naam ,,Barnum'' aan.
 
Luc Lybeer uit de Zijstraat is bezeten van het Barnumverhaal. Hij schreef er jaren geleden een lijvig historisch werk over. Zijn informatie haalde hij reeds als jongeman uit gesprekken met mensen die met eigen ogen het fenomeen Barnum&Bailey hebben mogen aanschouwen.
 
Het hele Barnumverhaal kan men binnenkort lezen in het ledenblad van de Gidsenkring.


Bron: Het Nieuwsblad 13 november 1901, www.nieuwsblad.be

                                                 ******


Het was de familie Dewilde die de gronden uiteindelijk ter beschikking stelden tegen de som van 500fr.
  

(meer informatie volgt)